10 marca razem z tatą pojechałam Wydział Matematyki i Informatyki do Torunia na uroczystą galę.  Od godz. 9:00  były zabawy z robotami i aplikacjami na tablety. O 11:00 rozpoczęła się uroczystość rozdania nagród oraz dyplomów.         
Za I miejsce był mini robot,
za II- smartwatch,   
Za III- smartwach,
a za wyróżnienie długopis z końcówką do ekranu. Z uśmiechem na twarzy, smartwatchem na ręku oraz książką i dyplomem dla pani Eli wróciłam pociągiem do Warszawy.

Justynka Kot III a

Chcieliśmy  zaprosić ich do wspólnej akcji –pomocy dzieciom z Tajlandii, za które w tym roku w  sposób szczególny się modlimy. Później nastąpiły przygotowania do Dnia Babci i Dziadka. Wszyscy zaangażowaliśmy się w robienie kolorowych kwiatków, aby sprawić  radość naszym kochanym babciom i dziadkom. W międzyczasie kl Ia pomogła Siostrom Michalitkom rozebrać choinkę z cukierków.  Z przyjemnością wykonaliśmy maski karnawałowe, na zbliżający się Bal Karnawałowy. 24.01. przyszedł do nas miły gość – tato naszych koleżanek Oliwii (kl IIb) i Oli (kl IA) Migaczew. Pan Hubert Migaczew– trener boksu (były trener Kadry Narodowej w Boksie, trener międzynarodowej drużyny bokserskiej Hussars Poland,  przez 7 lat czynny zawodnik WKS Gwardia Warszawa) w bardzo ciekawy sposób opowiedział nam o tej dyscyplinie sportu. Mogliśmy też przymierzyć kask i rękawice bokserskie. Początek lutego zaczął się bardzo ciekawie. Po obejrzeniu prezentacji dotyczących Arktyki i Antarktydy, przygotowanych przez P. Marzenę Lusawę,  wykonaliśmy makiety . Była to nie tylko pouczająca lekcja, ale czas wspaniałej zabawy i współpracy w grupach.  Tą informacją kończymy relację z pierwszych dwóch miesięcy nowego roku 2017.  Zapraszamy do obejrzenia zdjęć.  Świetliki.

Następnie zapaliliśmy znicz pod Grobem Nieznanego Żołnierza i oglądaliśmy zmianę warty. Towarzyszył nam przewodnik, który przedstawił nam historię Grobu. Dowiedzieliśmy się m.in., że trumna z Żołnierzem, który spoczywa w Grobie, przyjechała do Warszawy specjalnym pociągiem ze Lwowa w 1925r. Zmiana warty odbywa się co godzinę według określonego ceremoniału.

Na zakończenie odwiedziliśmy Salę Tradycji. Ten sam przewodnik pokazywał nam eksponaty n.p. czapki żołnierskie, szable, Księgę Pamiątkową, stare siodło kawalerzysty oraz fotografie. Można tam obejrzeć również wspaniałą makietę Pałacu Saskiego, którego częścią był właśnie Grób Nieznanego Żołnierza. Niemcy w 1944 roku wysadzili Pałac Saski w powietrze. Jedyną ocalałą częścią były arkady kryjące Grób.

Maria Konert  IVb

Dowiedzieliśmy się, co to jest żupan, kołpak lub kontusz, a także projektowaliśmy takie stroje. Poznaliśmy wiele interesujących faktów na temat kuchni staropolskiej, działalności i osiągnięć króla oraz  jego życia rodzinnego. Z pewnością niewiele osób wiedziało, że jeden z synów króla nazywany był w rodzinnym gronie Minionek. Zapraszamy do Wilanowa, naprawdę warto!

Konkurs zaczynało ponad 300 uczestników. Do ostatniego etapu zakwalifikowało się 60 osób. Finałowy test składał się z 40 pytań.

Ogłoszenie wyników konkursu zaplanowane było na godzinę 13.00. Na tę doniosłą chwilę przybyli specjalnie zaproszeni goście:J.E. Ks. Bp Marek Solarczyk, Wiceburmistrz Ząbek p. Artur Murawski, ks. Proboszcz Andrzej Kopczyński oraz Wicedyrektor Gimnazjum nr 2 p. Barbara Kuta.

Nasi uczniowie, Mikołaj i Marcel z III b gimnazjum, znaleźli się w gronie laureatów konkursu.

Lauretami zostali:

I miejsce - Magdalena Grabarczyk z Gimnazjum Miejskiego nr 2 im. Jana Pawła II w Mińsku Mazowieckim.

II miejsce - Mikołaj Piórczyński  z Zespołu Publicznych Szkół Katolickich im. ks Jana Twardowskiego w Ząbkach.

III miejsce - Marcel Witas z Zespołu Publicznych Szkół Katolickich im. ks Jana Twardowskiego w Ząbkach.

IV miejsce - Agnieszka Grabarczyk z Gimnazjum Miejskiego nr 2 im, Jana Pawła II w Mińsku Mazowieckim.

Na scenie nie było tradycyjnych dekoracji i rekwizytów, scenografię zapewniał ogromny ekran zawieszony za aktorami. Mogliśmy podziwiać nie tylko wspaniałą grę aktorską lecz również dekorację multimedialną i pokaz laserów. To wszystko zrobiło na nas niesamowite wrażenie. O godzinie 11:00 zadowoleni  wróciliśmy do szkoły.  To był udany wyjazd.

Mieli stroje i rekwizyty, które pomogły rówieśnikom przenieść się w świat tej historii i wydobyć z niej najważniejszą puentę. Przedstawienie zatytułowane „Białe ziele” zaczerpnięte z książki pod tytułem „Teatrzyki z morałami czyli rady nie od parady” Małgorzaty Strzałkowskiej ukryte ma w sobie piękny morał dotyczący tego, jakimi wartościami należy kierować się w życiu. Otóż, człowiek zawsze powinien być otwarty i wrażliwy na drugiego człowieka, a każde uczynione najmniejsze dobro wróci kiedyś do nas podwójnie.

Sylwia Bryk

Trzy komisje mogły zobaczyć fascynujące prezentacje, scenki, posmakować przysmaków związanych z danym sanktuarium czy nawet otrzymać drobny upominek. Prezentowane były m.in. Sanktuaria w Częstochowie, Gierzwałdzie, Niepokalanowie, Kodniu, Piekarach, Lourdes, Fatimie, ale także mniej znane w Nairobi czy Velankanni. Po prezentacji każdy z uczniów mógł wyruszyć w pielgrzymkę po innych klasach – kosztując przysmaków i dowiadując się wielu szczegółów dotyczących tych znanych i mniej znanych świętych miejsc. Takie projekty to oryginalna i ciekawa realizacja podstawy programowej, możliwość poznania miejsc świętych, integracji klasy, doskonalenia pracy zespołowej. (ALW)

Najpierw lepią swoje małe dzieła, potem je malują, a następnie są one wypalane w specjalnym piecu ceramicznym. Teraz pani Wanda zorganizowała wystawę wiosennych ptaszków na szkolnym hallu. Zapraszamy do oglądania prac naszych dzieci. (ALW)

Na początku zwiedziliśmy powozownię wraz z panią Katarzyną (naszą przewodniczką). Opowiedziała nam o dawnych powozach konnych i pokazała nam wiele pięknych dorożek i powozów oraz końskie siodła. Potem zwiedziliśmy Muzeum Łowiectwa, w którym obejrzeliśmy dużo okazów zwierząt z całego świata. Widzieliśmy również okazy ptaków i ssaków Polski. Na końcu zwiedziliśmy wystawę czasową o polskich powozach i dyliżansach konnych. Potem zaś pojechaliśmy do KFC w Ząbkach i tam zjedliśmy obiad.
Do szkoły zaś wróciliśmy pieszo. Bardzo podobała mi się ta wycieczka do Łazienek, ponieważ zwiedziłem ciekawe muzea i pospacerowałem po Parku Łazienkowskim.

Karol M. Jakubowski

I Tak to najpierw Pani Irenka Jaszczyk zaprowadziła nas do Kościoła Świętego Krzyża i pokazała miejsce, gdzie spoczywa serce samego mistrza Fryderyka Chopina.  Następnie ruszyliśmy w stronę Uniwersytetu , gdzie po drodze mijaliśmy pomnik Mikołaja Kopernika, Muzeum Fryderyka Chopina , a nawet księżniczkę zaklętą w Złotą Kaczkę.

Na Uniwersytecie zajęliśmy miejsca w sali koncertowej i po chwili przywitał dzieci sam rektor uczelni prof. zw. dr  hab. Klaudiusz Baran. Koncert poprowadził aktor, który wcielił się w postać  Fryderyka Chopina i z poczuciem humoru uczył zebranych młodych widzów,  jak należy właściwe zachowywać się na koncertach muzyki poważnej. Muzycy grali na saksofonie sopranowym , altowym i barytonowym  oraz na fortepianie melodie do bajek Jana Brzechwy. Po Koncercie mieliśmy okazję zwiedzić Uniwersytet i jego wydziały, m. in. Wydział Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej, Muzyki Kościelnej, Rytmiki i Tańca oraz Wydział Fortepianu, Klawesynu i Organów . Dzięki wizycie na Uniwersytecie Muzycznym  im .Fryderyka Chopina mieliśmy okazję nie tylko posłuchać  muzyki ,ale także  zobaczyć jak i gdzie uczą się przyszli kompozytorzy, muzycy, dźwiękowcy, a nawet tancerze.

Następnie odbyło się przedstawienie przygotowane przez klasy drugie wraz z wychowawczyniami – panią Iwonę Wikieł i panią Agnieszkę Czekalską, a także panią Irenę Jaszczyk. Uczniowie przebrani za Anioły wprowadzili widzów w znakomity nastrój. Ogromny aplauz wzbudził występ chłopców, którzy tańczyli  w melonikach w stylu „Vabank”. Po spektaklu wszyscy udali się do swych sal, w których wychowawcy wraz z dziećmi przygotowali różne niespodzianki.  (ALW)

Następnie pod okiem profesjonalistów samodzielnie przygotowały rosół z domowym makaronem i leguminę z jabłkami według XVII wiecznych przepisów.

Na koniec była wspólna uczta, podczas której każdy ze smakiem zjadł samodzielnie przygotowane potrawy.

Wycieczka była bardzo udana, dzieci podsumowały : „drugi raz byliśmy w Muzeum Króla Jana III i drugi raz było super".

Wioletta Winogrodzka

Każdy z uczestników wchodząc na Wydział Biologii otrzymał folder z listą wykładów i warsztatów oraz naklejkę „Noc biologów”. Spotkaliśmy też absolwentów naszej szkoły.

Mogliśmy wybrać i wysłuchać kilku z 50 wygłaszanych w ten wieczór wykładów.

Ja wzięłam udział 4 wykładach:

1. „Czy grozi nam plaga kleszczy?”, który prowadziła dr hab, prof. UW Anna Bajer. W ostatnich latach nastąpił wzrost zachorowań na boreliozę. Dowiedzieliśmy się, co jest przyczyną plagi kleszczy przenoszących tę groźną chorobę.
2. „Skąd wiedzą dokąd lecą? O wielkich migracjach motyli, poszukiwaniu pokarmu przez szarańczę i codziennym trudzie pszczół”, który bardzo ciekawie poprowadził dr hab. Piotr Bębas. Precyzja, z jaką te trzy rodzaje owadów odbywają wędrówki jest niesłychana. Na wykładzie poznaliśmy tajniki ich zachowań i mechanizmy, które pozwalają im na dokładną orientację w przestrzeni.
3. „Niebezpieczne związki: człowiek i narkotyki”, prowadziła dr hab. Katarzyna Winiarska. Tematyka wykładu zgromadziła tłum słuchaczy :) Wykład opowiadał trwającą tysiące lat historię użytkowania substancji psychoaktywnych.
4. „Marchewką i kijem, czyli o różnym wykorzystaniu roślin baldaszkowatych”, przedstawił prof. dr hab. Krzysztof Spalik.

Do rodziny baldaszkowatych należy wiele warzyw, takich jak marchew, pietruszka, seler, pasternak, oraz przypraw, jak kolendra, kmin, kminek, anyż, lubczyk. Historia ich uprawy oraz wykorzystania dzikich roślin z tej rodziny splata się kulturą, a niekiedy i polityką.

Tegoroczna Noc Biologów była atrakcją dla wszystkich zwiedzających, w szczególności tych, którzy pasjonują się biologią, chemią czy fizyką, ale też interesujących się zdrowiem i medycyną.
Impreza zgromadziła gimnazjalistów, licealistów i studentów, ale także rodziców z dziećmi.
Każdy znalazł tam coś dla siebie.
Już za  rok  kolejna Noc Biologów : ) Hura! Na pewno będziemy tam.

Natalia Sapińska, klasa II GIM

Każdy mógł zadawać pytania, które były dokładnie omówione, a także dowiedzieć się wszystkiego na temat ich hodowania i pielęgnacji. Słuchając, dowiedziałam się, że lepiej storczyki hodować jest w przezroczystej doniczce niż w zwykłej, ponieważ wytwarzają one o 20% więcej fotosyntezy. Miłośnicy kwiatów mogli również zakupić akcesoria do uprawy storczyka oraz okazałe orchidee, by upiększyć wystrój swojego mieszkania. Były też piękne, artystyczne kompozycje kwiatowe wystawione do konkursu oraz hodowle storczyków i innych  roślin w szklanych naczyniach i terariach.

     Bardzo jestem zadowolona, że mogłam tam być i uczestniczyć w tym wydarzeniu. Dowiedziałam się wielu interesujących informacji o tych kwiatach.

Julia Mikiel kl. 1a Gim.

Oczywiście nie mogło zabraknąć pani Katarzyny Czyż i pana Daniela Kołodziejczyka oraz niezastąpionego wodzireja Adama Czyża. Przed wejściem na salę stała ochrona sprawdzająca zaproszenia. Można też było zaprezentować się w przebraniu i wykonać pamiątkowe zdjęcie. Natępnie Siostra Dyrektor uroczyście zainicjowała Bal. Taniec rozpoczeliśmy tradycyjnymi nutami Makareny. Rozkręcona młodzież bawiła się wspaniale. Wszyscy tańczyli również w takt Belgijki, nawet dołączył się ksiądz Dawid. Zmęczeni tańcem mogli nieco odsapnąć przy stole z poczęstunkiem. Pod koniec jury rozstrzygnęło Konkurs na Króla i Królową Balu. Brany pod uwagę był wkład własny w przebranie, pomysłowość, dobry humor oraz aktywość w tańcu podczas zabawy. Początkowo zwyciężyć miały tylko dwie osoby, ale wszyscy tak dobrze się bawili, że nie sposób było nie wyróżnić kilku osób więcej. Księciem i Księżniczką zostali Kamil Mikiel i Julia Mioduszewska z kl. 3A. Królem i Królową Balu zostali Tomasz Nikoniuk z kl. 1A oraz Maria Radoń z kl. 3B. Pani Joanna ukoronowała zwycięzców i wręczyła im nagrody. Musieli oczywiście zatańczyć wspólny taniec, a potem cała rodzina królewska udała się karetą na przejażdżkę do której dołączyli się wszyscy uczestnicy Balu. Na zakończenie zostało wykonane pamiątkowe zdjęcie zwycięzców z Siostrą Dyrektor. Wszyscy dobrze się bawili, nikt nie podpierał ścian, przebrany był każdy. Z niecierpliwością oczekujemy kolejnego takiego Balu.